Οι ερωτικές σχέσεις που αναπτύσσονται εντός του σωφρονιστικού συστήματος συνιστούν ένα πολυσύνθετο φαινόμενο. Δεν αποτελούν απλώς μία εκδήλωση της ανθρώπινης ανάγκης για σύνδεση, αλλά και ένα πλέγμα σχέσεων εξουσίας, επιβίωσης και συμβολικής κυριαρχίας. Η διερεύνηση των ερωτικών σχέσεων στις φυλακές απαιτεί συνδυαστική προσέγγιση από τα πεδία της ψυχολογίας και της εγκληματολογίας, καθώς εμπλέκονται τόσο οι προσωπικές ανάγκες των κρατουμένων όσο και οι κοινωνικές δομές της φυλακής.

Η ερωτομαvία ή Σύνδρομο De Clérambault, είναι μια σπάνια ψυχιατρική οντότητα κατά την οποία ο/η ασθενής διατηρεί μόνιμη, αδιάσειστη ψευδή πεποίθηση ότι ένα άλλο πρόσωπο , συχνά υψηλής κοινωνικής θέσης ή μη προσιτό είναι ερωτευμένο μαζί του/της, παρά την έλλειψη αντικειμενικών αποδεικτικών στοιχείων. Η κλινική περιγραφή και ο όρος προέρχονται από τις πρώιμες περιγραφές του Gaëtan de Clérambault στις αρχές του 20ού αιώνα και έκτοτε υπήρξαν διάφορες αλλοιώσεις της έννοιας, που την εντάσσουν κυρίως ως υποτύπο της «ιδεοληπτικής/παραληρητικής διαταραχής» (delusional disorder, erotomanic type).